तिमी

तिमी (छन्द शार्दुलवीक्रीडित)

मैले वर्णन गर्न सक्दिन तिमी छौ चन्द्रमा झैँ भनी
रातो फूल गुलाबको भनुभने काँडा त्यहाँ हुन्छ नि ।
आँखा सागररत्न हैन न रिठा आँखा सबैसङ्ग छ
तिम्रै मात्र विशेष लाग्छ किन हो हेरेर लोभिन्छु म ।।

तिम्रो दाँत अनार हैन तर त्यो उत्कृष्ट आफै छ है
तिम्रो वक्ष हिमाल हैन जल झैँ मुस्कान बग्दैन है ।
न्यानो काख म स्वर्ग भन्दिन खुबै आनन्द पाए पनि
तिम्रै साथ खुशी रहन्छु झगडा, गाली मिसाए पनि   ।।

राम्री छौ हर अंग चञ्चल बडा बेग्लै छ सौदामिनी ।
बोली झन् सुरिलो तथापि नभनौँ माधूर्य सम्मोहिनी ।
छोरी मानिस हौ प्रफुल्ल लयमा राम्री असाध्यै तर
चिच्याए मन खिन्न हुन्छ प्रियले दिक्दारको कर्कर ।।

तिम्रो दृष्टि नशालु लाग्छ मदिरा गाँजा म मान्दैन त्यो
गालामा न त स्याउ देख्छु न कुनै लालित्य रेखी बस्यो ।
राम्री छौ अझ सुन्दरी बनिदियौ श्रृङ्गार सज्जासँग ।
आँखा गाजलु चञ्चले अधरमा हल्का गुलाफी रङ  ।।

कालो केश त हैन बादल तिमी वर्षे झरी होइनौ
लाली होइन मिर्मिरे किरण त्यो आफै परी होइनौ ।
मान्छेको तुलना गरेेर सुनमा देदीप्य हुन्नन् जन । 
बुझ्नेले जसरी बुझुन् तर नहोस् तिम्रो झुठो वर्णन ।।

माया गर्छु सधै रहन्न तनको सौर्न्दर्य यो जान्दछौ
छोटो अस्थिर हुन्छ बैँस रसिलो यो भ्रम हो मान्दछौ ।
चोखो प्रेम छ अव्ययी हृदयको रफ्तारसङ्गै सधै
झुट्टा वर्णनले दिएर उपमा सस्तो बनाउन्न है ।।


William Shakespeare : "My Mistress' Eyes Are Nothing Like The Sun"