जमाना (शार्दूलवीक्रीडित)

जमाना

देखिन्नन् शुशिला शिला शिलवती सारा बने मोर्डन ।
केही लाज देखिन्न यी शरिरमा लज्जा कता गो भन ।।
आधा नग्न छ बैशमत्त मदले मम्मी झनै बैशकि ।
आमा शब्द कसोरि भन्नु घिनले यो नग्नतामा अनि ।। १ ।।
जालीदार लुगा नहोश तनमा साच्चै कलीकाल यो ।
प्यालामा अतिलठ्ठ ओठ उसका चुम्मा र चाटी भयो ।।
छोरी हात समाउछे युवकको बेहोश बेतालमा ।
आमाको पनि ध्यान छैन उसमा प्रसन्न बेहालमा ।। २ ।।
यो आगन्तुक संस्कृती यतिविधी फैलेछ नेपालमा ।
डिस्कोडान्स र बारपाटि घरमै उर्ल्यो कलीकालमा ।।
रक्सीको घुटुको निलेर खुश भै बिर्सेर आफै पनि ।
अर्कैको पतिसंग टाँसिन पुगी डार्लीङ मेरो भनी ।। ३ ।।
देवीका रुप हुन् तथापि महिला बन्दा महापातकी ।
यै छाडापनको अतिक्रमणले घर्बार बिग्रे कति ।।
पुर्खाको इतिहास धर्म कुलको संस्कार खै काँ गयो ।
मेरो क्यै पनि भन्नु छैन यसमा ज्याद्रो कलीकाल यो ।। ४ ।।


२०६९ वैशाख ३०, लाजिम्पाट काठमाण्डौ

गजल

गजल

मन भन्छ तिमीलाई मुटुभित्र हुलिहालुँ ।

तिमीसंगै रमाएर दुनिया यो भुलिहालुँ ।

अस्तव्यस्त जिन्दगिको जंघारमा अल्झेको म,

तिम्रो हात समाएर टाढा कतै डुलिहालुँ ।

अनुपम बहारिलो शौन्दर्यको छहारिमा,

शरदको धानजस्तै लहलह झुलिहालुँ ।

कति गाँठो पार्छौ सानु जवानीका रंगहरु,

लाग्दैन र तिमीलाई क्वैसंग त खुलिहालुँ ।

ओइलिई झर्नुपर्ने जिन्दगि त हुदैहो नि,

था नहुदा कोपिलाले भन्छ होला फूलिहालुँ ।

2070/08/17 रानिबास सिन्धुली

गजल

गजल (मुतकारिब बहर)

नया आश मन्मा पलाएर आएँ ।
झुठा सोच सारा छलाएर आएँ ।
पराधीन बन्दै थिएँ होस खुल्दा,
जसै था भयो सल्बलाएर आएँ ।
सधै लोडसेडिं हुनाले ननिभ्ने,
महाप्रेम बत्ति जलाएर आएँ ।
म यात्राबिचैमा कतै चिप्लिएछु,
तुरुन्तै उठी चल्मलाएर आएँ ।
नशाबाट उत्री दिवा कल्पनामा,
असाध्यै मिठो फल् फलाएर आएँ ।
म चट्टानजस्तै कडा मन् भएको,
भनेथ्यौ र त्यो मन् गलाएर आएँ ।



2070-06-03 सिन्धुली

उजाड रुख, गर्भवती बेश्या र मेरो देश

उजाड रुख, गर्भवती बेश्या र मेरो देश

एउटा अजकल्टो रुख, जरा काट्न तल्लिन केही मुसाहरु!
टुप्पानेर कमिलाको ठूलो गोलो र विचमा ट्वाक ट्वाक टोकटोके चराको गुड बनाउने प्रकृया ।
निरीह शुष्क बनेर सुन्दर जंगलको विचमा
वशन्त ऋतुको बहारको प्रतिक्षामा उजाडिदा उजाडिदै पनि ठडिएको जस्तो ।।
सडक किनारमा उभिएर आफ्नो सलक्क बडेको पेटप्रति रोष व्यक्त गरिएको अनुहार,
बटुवाहरुको घृणित कटाक्ष दृष्टि,
विवश इतिहासको अनिच्छित भविष्य बोकेर,
अस्तित्वमाथि प्रश्नचिन्ह तेर्साउदै - अश्रुपूर्ण आँखाले टुलुटुलु हेरिरहने गर्भवती वेश्याजस्तो --- मानौ मेरो देश !!! र, मेरो तिक्त यथार्थ वर्तमान ।।


2069-02-28, मंगलसेन अछाम

Life is that what it contains

LIFE IS THAT WHAT IT CONTAINS

The way I live is my own but sometimes I lose my way.
The way you live is your own and sometimes you lose your way.
Cause we dont live for own sake.
One dies in others cause & living one remorse.
All have different ways,  often the ways intersect.
When we meet at a point, new way of life begins.
Then we move together still a debate remains.
At another junction we separate again suffering the pain.
Where one is not defeated one cant gain.
Whether we meet again is not certain.
Anyway the journey persists, moreover new one pertains.
Bad or sad & ups or downs Life is that what it contains.
Pain or pleasure, Day or night : Life is that what it contains.


2067-11-26, Kalanki
Kathmandu