गजल

छ यो जून उस्तै, छ यो घाम उस्तै ।

यहाँ प्रेममा घाउका डाम उस्तै ।।

तिमीसंग तिम्रै शहर् फेरियो  रे,

म उस्तै छु साथी र छन् गाम उस्तै ।।

पुगेथेँ जहाँ भेट हुन्थ्यौँ तिमी म,

नयाँ पात्र देखेँ छ त्यो ठाम उस्तै ।।

बिलाएर सीता न फर्किन् अयोध्या,

कठै शून्यतामा रह्यो राम उस्तै ।।

मनैभित्र बस्थ्यौ तिमी मुस्कुराई,

जसै निस्कियौ बल्झिने नाम उस्तै ।।

रुक्न : फऊलुन् ×४

[ बहर : मुतकारिब, छन्द : भुजंगप्रयात ]

Gazal

You know my wounded heart how to cure.
And you are the medicine I'm sure.
Although I find beautiful faces here,
I need you always cause they aren't pure.

Love is not short lived, though we are,
So true lovers have lifelong tenure.
I lost everything when we departed,
Even in dreams everyday you lure.
You deserve all the things I want,
Wise Beautiful Honest and Demure.



2070-05-15, Sindhuli

GAZAL

Embracing full-moon night startles me.

Vivid and effulgent light startles me.

"Promoting peace and harmony" they said,

Practically blood and fight startles me.

Public as almighty : So called New Nepal,

Everywhere "seized our rights" startles me.

Feudals are in power, in a form or other !

Forswearing high levels' sight startles me.

"All are equal legally" so sweet to say.

But leaders' absolute might startles me.

गजल

गजल  ( बहर : हजज्, छन्द : पञ्चचामर)

कतै अनेक रङ्गसङ्ग मस्त हुन्छ जिन्दगी ।

कतै त भोकप्यास मेट्न व्यस्त हुन्छ जिन्दगी ।।

सधै बिहान सूर्य झैं उदाइहाल्छ यो भन्यौ,

उसै गरेर साँझ पर्छ, अस्त हुन्छ जिन्दगी ।।

असार भेल उर्लिदा त भेल झै छ बैंस यो,

जसै खडेरि पर्दछन् तटस्थ हुन्छ जिन्दगी ।।

छ स्वप्न झै मधूर किन्तु भ्रममै अडीरहे,

खुल्यो भने न दिव्यदृष्टि प्रष्ट हुन्छ जिन्दगी ।।

सधै सधै अगाडि बढ्न दाउपेच होडमा,

फसेर स्वार्थमा सदैव नष्ट हुन्छ जिन्दगी ।।

२०६८-०३-१६ लाजिम्पाट , काठमाण्डौ

गजल

मन नरम भयो भने हुरीले नि डराइदिन्छ ।

कहिलेकाहीँ उसको चुरिफुरीले नि डराइदिन्छ ।।

धेरै टाढा होइन तर पहाड थियो हामीबीच,

जब बढ्न थाल्छ छोटो दुरीले नि डराइदिन्छ ।

विश्वासका बोलीहरु घात बने कयौंचोटि,

कशमका शब्दरुपी छुरीले नि डराइदिन्छ ।

सम्बन्धको धरातल कमजोर बन्छ जब,

किनकिन आफ्नै घरको धुरीले नि डराइदिन्छ ।

मुटु छेड्ने माया "राधा" रहर कि वाद्यता हो ?

नबजाऊ न कृष्ण त्यो बाँसुरीले नि डराइदिन्छ ।।

गजल

गजल....

यता सिंहदरबारभन्दा मेरो गाउँ आत्मनिर्भर देखिन्छ ।
उता तिम्रो घरको छतैबाट परजीवी शहर देखिन्छ ।।

क्याफे, पार्लर र बारहरु शहरका चौतारी न हुन्,
हाम्रो गाउँको चौतारीमा पिपल र वर देखिन्छ ।।

गाउँको दृश्यले खुशी दिन्छ या दु:ख म भन्न सक्दिन,
आँसु खस्छ जब टालेको भित्तामाथि पुरानो खर देखिन्छ ।।

बुझाइ आ-आफ्नो, कोही माया भन्छन् कोही बैँशको आबेग,
तिमी के भन्छ्यौ ? फक्रदै गरेको कोपिलामा भ्रमर देखिन्छ ।।

प्यास साइली माइलीका फरियाको पनि उस्तै हो,
शहरमा अर्धनग्न शरीरको प्यासी अधर देखिन्छ ।।

भक्तपुर, २०७६ साउन

गजल

बन्यो जिन्दगानी जसै जेल जस्तै ।

निभेको दियोमा रह्यो तेल जस्तै ।।

न आस्था न सिद्धान्त वा कर्म मिल्छ,

कठै कागलाई भएँ बेल जस्तै ।।

म आफ्नै विपक्षी भएको छु हेर,

बिना दाउमा तासको खेल जस्तै ।।

तिमी ढुक्ढुकीमा रिसायौ कि क्या हो ! 

नशाका शिरामा  बग्यो भेल जस्तै ।।

हराएँ कि एक्लै कतै शून्यतामा,

यहाँ घाम देख्दैछु ओझेल जस्तै ।।

........

[बहर :- मुतकारिब, रुक्न :- फऊलुन् ×४, छन्द:- भुजंगप्रयात]

पुतलीबजार, स्याङ्जा - २०७४ कार्तिक

गजल

लाग्छ कि बादल या उदाउँछ सूर्य बिहानीमा ?

कति आउला साँवा ब्याज मायाको लगानीमा ??

सपनामा आइदिन्छौ ढुकढुकी नि बढेको छ,

राखेदेखि हिजोआज तिम्रो फोटो सिरानीमा ।।

अलिकति होस पनि राख्नुपर्छ प्रियत्तमा,

पश्चात्ताप नहोस् पछि गल्ती हुन्छ जवानीमा ।।

तिम्रो यादको रिण मात्रै बढ्न थाल्यो मनभरि,

बा-आमालाई राखौं कि त पिरतीको जमानीमा ।।

भएँ अचेेेल अलि अर्कैै महसुुस गरेेको छु,  

संगतको फल भनौ घिउ लाग्छ मदानीमा ।।

२०७४ जेठ

गजल

सपनीमा आएँ भने तगारोमा परिन्छ कि !
साच्चै डर लाग्छ प्रिय तिम्रो नभई मरिन्छ कि !!
भारी हुन्छ मन अनि छचल्किन्छन् आँखाहरु,
खै किन हो सोच्दासोच्दै अश्रुधारा भरिन्छ कि !
धेरै होलान् भमरा र माहुरीका ताँतीहरु,
यो मनको डेरा छोडी अन्त बसाइ सरिन्छ कि !!
ननिदाई कटाएका रातहरु बिर्सिएर,
दोबाटोमा छोडी मलाई एक्लै जंघार तरिन्छ कि !!

२०७४ जेठ १, सोमबार

गजल

गजल

छ यो जून उस्तै, छ यो घाम उस्तै ।
यहाँ प्रेममा घाउका डाम उस्तै ।।

तिमीसंग तिम्रो शहर् बद्लियो रे,
म उस्तै छु साथी र छन् गाम उस्तै ।।

डुलेथेँ जहाँ भेट हुन्थ्यौँ तिमी म,
नयाँ पात्र देखेँ छ त्यो ठाम उस्तै ।।

बिलाएर सीता न फर्किन् अयोध्या,
कठै शून्यतामा रह्यो राम उस्तै ।।

मनैभित्र बस्थ्यौ तिमी मुस्कुराई,
जसै निस्कियौ बल्झिने नाम उस्तै ।।

रुक्न : फऊलुन् ×४
[ बहर : मुतकारिब, छन्द : भुजंगप्रयात ]

२०७३ पुष, रारा ताल मुगु

गजल

गजल

गाग्रीभरि जवानी थ्यो कोखिल्लामै छल्यो कि त ।
चिप्लो चिप्लो बाटो थियो यात्रा कतै ढल्क्यो कि त ।।

आँखा जुध्यो लजाउदै फर्किफर्की हेरेकि हौ,
रातिपख कल्पनामा आकृति यो झल्क्यो कि त ।।

भरि गाग्री पानी बोक्दा आँखाभरि प्यास थियो,
मुस्कुराउदै गएकि हौ मनमा माया सल्क्यो कि त ।।

दुई घुट्की पानीसंग चार घुट्की मुस्कान त्यो,
तातोतातो संवादले कोमल मन भल्क्यो कि त ।।

पर्सीपल्ट फर्कदा नि त्यै धारामा पर्खुँला म,
नसोच्नु है घरिघरि आउछ मोरो पल्क्यो कि त ।।

२०७३ मंशिर

गजल

मुस्कुराउदै आऊ तिमी रात पनि दिन बन्छ ।
सबैकुरा भरिपूर्ण भएको "सविन" बन्छ ।।

जीवनका अनगिन्ती कष्टकर यात्राबिच,
खुशीयाली भरिएको प्रेमिल 'एकछिन' बन्छ ।।
अलिअलि ओठ टोक्दै अनुहार झुकाएर,
लजाउँछ्यौ तिमी जब चट्टान मिहिन बन्छ ।।
तड्पिएको मनसंगै भड्किएको अवस्थामा,
थामिदिनु हात अनि "प्रभात" शालीन बन्छ ।।

२०७३ मंशिर १९

गजल

गजल

राम्री लाग्यो काली हैन काली जस्तै थिई ।
कता कता पूजा गर्ने थाली जस्तै थिई ।।

नुहाएर बार्दलीमा लामो केश फिजाउँदा,
क्षितिजमा प्रभातको लाली जस्तै थिई ।।

मन्द मन्द बोलीसंग सुहाएको हाँसो सारै,
हाँस्दा लाग्थ्यो गडगडाहट ताली जस्तै थिई ।।

हेराहेर भइरह्यो लजाउँदै बारम्बार,
निस्चल आँखा, चोखो मन खाली जस्तै थिई ।।

उस्तै हुन् केटी सबै के विशेष थियो भने,
पुष्पगुच्छा भरिएको डाली जस्तै थिई ।।

२०७३ वैशाख २६, हुटु

गजल

गजल

उर्ल्यो खस्यो समुद्रको छाल जस्तो भयो माया ।

पग्लिएको मन जम्यो ताल जस्तो भयो माया ।।

Rara Lake

कहाँ आउने कहाँ जाने पत्तै हुन्न पिरतिमा,

हेर्दाहेर्दै भूकम्पको चाल जस्तो भयो माया ।। 

पुग्दैन रे समय र साथ अनि पैसा पनि,

नढाँटेर भन्दा अनिकाल जस्तो भयो माया ।।

विश्वास हो सबै तर शंका लाग्छ कहिलेकाँही,

कतै कालो मिसिएको दाल जस्तो भयो माया ।।

थाहा छैन कहाँनेर जेलिने हो जिन्दगी यो, 

अल्झाउने माकुराको जाल जस्तो भयो माया ।। 

धैर्यता र संयमताको बाँध टुट्न थाल्छ जब,

खायो अनि त्यही चुठ्यो थाल जस्तो भयो माया ।।

रारा ताल मुगू २०७२/०७/२३ 

गजल

गजल 


तिमी भन, जिन्दगीको धार बदल्छु म ।
लेख्दालेख्दै कविताको सार बदल्छु म ।।

लठ्ठिएको मनलाई मात्तिएको नभन है,
मौनतामै आज वारपार बदल्छु म ।।

अनलाइन हुँदा तिमी चल्न छाड्यो वाइफाइ,
यस्तै भए एडीयस्यल तार बदल्छु म ।।

गरुंगो भो पर्खाइका पलहरु दिनदिनै,
यादसंगै प्रतिक्षाको भार बदल्छु म ।।

बुधवार, बिहीवार बिदा हुन्न भन्छ्यौ भने,
पात्रोमा नै महिनाका बार बदल्छु म ।।



२०७१-०५-२९ रातोपुल, काठमाण्डौ

गजल

गजल (Parody) 

जवानीको गाढा रंग तिमीभित्र आको देखेँ ।
माछापुछ्रे छाती तिम्रो उचालिदै गाको देखेँ ।।

कागतीको दाना थियो सुन्तलाको रुप लियो,
त्यसैले त अन्तर्वस्त्र दुईदुईओटा लाको देखेँ ।।

त्यो मनको भावनाको भाव बुझ्न सक्छु कान्छी,
सोमबार सोमबार पशुपति धाको देखेँ ।।

ख्याल गर्छु हिजोआज टोलाउन थालेकि छौ,
खाना कम खान्छ्यौ अरे निकै दुब्ली भाको देखेँ ।।


२०७२ साउन, जनकपुर

गजल (मुजारे बहर)

गजल (मुजारे बहर)

हल्का छ हल्का भन्दै तहल्का मचाइहाल्यौ ।
घाइते मलाई पारी आफै जचाइहाल्यौ ।
त्यो बैशमत्त पूर्ण उन्मादिलो बहार,
साटेर प्रेम नाता छुट्टै रचाइहाल्यौ ।
मर्ने र बाच्ने संगै जंघार ती तरौँला,
मन्मा डढेलो लाई आफू बचाइहाल्यौ ।
प्याला दिएर गाढा माया घोलिरहेको,
लठ्याउदै दुनियाँ सारा नचाइहाल्यौ ।
आँखा सनक्क पार्दै उल्टो दिई इसारा,
जाने बुझेर तिम्ले क्या बुझ्पचाइहाल्यौ ।।।


२०७०/०९/१० सिन्धुली

गजल

गजल

मन भन्छ तिमीलाई मुटुभित्र हुलिहालुँ ।

तिमीसंगै रमाएर दुनिया यो भुलिहालुँ ।

अस्तव्यस्त जिन्दगिको जंघारमा अल्झेको म,

तिम्रो हात समाएर टाढा कतै डुलिहालुँ ।

अनुपम बहारिलो शौन्दर्यको छहारिमा,

शरदको धानजस्तै लहलह झुलिहालुँ ।

कति गाँठो पार्छौ सानु जवानीका रंगहरु,

लाग्दैन र तिमीलाई क्वैसंग त खुलिहालुँ ।

ओइलिई झर्नुपर्ने जिन्दगि त हुदैहो नि,

था नहुदा कोपिलाले भन्छ होला फूलिहालुँ ।

2070/08/17 रानिबास सिन्धुली

गजल

गजल (मुतकारिब बहर)

नया आश मन्मा पलाएर आएँ ।
झुठा सोच सारा छलाएर आएँ ।
पराधीन बन्दै थिएँ होस खुल्दा,
जसै था भयो सल्बलाएर आएँ ।
सधै लोडसेडिं हुनाले ननिभ्ने,
महाप्रेम बत्ति जलाएर आएँ ।
म यात्राबिचैमा कतै चिप्लिएछु,
तुरुन्तै उठी चल्मलाएर आएँ ।
नशाबाट उत्री दिवा कल्पनामा,
असाध्यै मिठो फल् फलाएर आएँ ।
म चट्टानजस्तै कडा मन् भएको,
भनेथ्यौ र त्यो मन् गलाएर आएँ ।



2070-06-03 सिन्धुली

गजल

हस्ताक्षर बदलियो तर औठाछाप उही

अग्लोमोटो ज्यान भयो तर मन्को नाप उही ।।

समयको पछिपछि केही टाढा पुगेपनि ,

जस्तो थियौ परारसाल आवेगको राप उही ।।

बदलिदा रितुहरु बदलिन्छन् सोच पनि ,

कहाँ हुन्छ पुष् र जेठमा सूर्यजीको ताप उही ।।

मध्यरात छटपटी झस्ल्यांङ्ग भै जाग्दाखेरी ,

लाग्छ कहिले नियतीको पनि पदचाप उही ।।

उजाडिन्छन् चाहना र आकांक्षाका व्रिक्ष जब ,

एक्लै हुँदा सन्नाटामा आलापविलाप उही ।।

२०७०-असार १८, कालोपुल काठमाण्डौ