Showing posts with label कबिता. Show all posts
Showing posts with label कबिता. Show all posts

Monday, July 20, 2015

कोठा (शार्दूलवीक्रीडित छन्दमा )

कोठा (शार्दूलवीक्रीडित)





यौटा खाट र बिस्तरा छ नजिकै भान्छा कुनामा सँगै  
यौटै बल्ब बिजुली सब् मिटरले नापेछ छुट्टै अझै ।। 
तीन्टा थाल गिलास डाडु पनियो एकेक छन् र्‍याकमा 
मेरो विश्व समेटिएछ यतिमै धर्ती न आकाशमा ।।१।। 

बाल्टीमा छ सुशुप्त झै प्रतिनिधी कोशी र नारायणी 
चार् बित्ताविचमा सबै चिज छ है भेटिन्न तै हर्घडी ।। 
यौटा टेबल थोत्रिदै छ  सुरको आडेसले थामिने 
कप्डा छन् असरल्ल काँटिहरुमा तान्दा यसै च्यातिने ।।२।। 

पर्दा छन् नवयौवना शहरकी अर्धाङ्ग ढाकेसरि 
आधा झ्याल खुला छ दर्पण भनौ ढाकिन्न केही गरी ।। 
छन् कापी र किताब चाङ बढिया टक्रक्क खाटैमुनी 
तिन्कै माथि निदाउने मनमनै सप्ना हजारौँ बुनी ।।३।।

वर्षामा जलको छ त्रास मनमा भेल् बग्छ भित्रै भनी 
जाडोमा नकुरा गरौँ कति चिसो देखिन्न घामै पनि ।। 
धोएको कपडा सुकेन अहिले कक्रक्क भो बार्दली 
धारामा झगडा सधैं वरिपरी बेकारको खल्बली ।।४।। 

वर्षौँसम्म बसेँ यहीँ तर अझै क्यै छैन बद्लाव यो 
भाडा मात्र बढ्यो सबै अरु कुरा सामान्य उस्तै रह्यो ।। 
यो सानो अनि साँघुरो किन नहोस् आत्मीयता यै हुने 
यै कोठा छ र ढुक्क छु शहरमा थाक्दा म सुस्ताउने ।।५।। 


सिन्धुली २०७१ 



Sunday, July 12, 2015

अर्को दृष्‍टिभ्रम

अर्को दृष्‍टिभ्रम (शार्दूलवीक्रीडित) 

अौशी रात भयो तिमी जब गयौ तारा उदाए पनि ।
आशा लाग्छ अझै म लक्ष चिनुला बाटो बिराए पनि ।।
चाहाना यदि पुग्दथे  सब भने को रुन्छ होला यहाँ ?
तिम्रो तस्विर लेखिएछ मनमा जाउँ र मेटौँ कहाँ ।। १ ।।

प्यारो किन्चित कोपिला कुसुमको काँडा बन्यो के कतै ?
रश्मी रक्तिम ललिमा क्षितिजको अस्ताउदै थ्यो यतै ।।
खोला होइन प्रेम बग्न सजिलै वर्षातको भेल झै ।
पासा हो कि जुवा जित्यौ अनी उठ्यौ भो तासको खेल झै ।। २ ।।

त्यो उद्यान सुरम्य पुष्पहरुको वेली चमेली तथा ।
चम्पा मख्मलि मालती द्रुम अहा छन् पल्लवीका लता ।।
तिम्रो केश समान लाग्छ किन हो राम्रो बगैँचा पनि ।
यैं दृष्‍टिभ्रममा खुशी छु म सधैं झन्डै म पागल बनी ।। ३ ।।

फक्रेको प्रतिभा अनन्त लयमा काव्या तिमी मंजरी ।
काया लुप्त प्रदीप्त ज्योति नहुँदा छाया रह्यो मन् भरी ।।
त्यैँ छाया पनि टाढिदै छ किन हो बुझ्दैन केही पनि ।
यात्रा यो कतिसम्म चल्दछ यहाँँ एक्लो नितान्तै बनी ?? ४ ??


असार २०७२, रातोपुल काठमाण्डौ 





Saturday, April 18, 2015

अकण्टक भावना

अकण्टक भावना ( शिखरिणी )

विशेष आभार :-  [ प्रान्जल प्रेम @pranjalprem र कमल शर्मा @InnocentIdiot_ ]

झुलेका जौ जस्तै लहलह अहा केश शिरको । 
छ है ध्यानै तान्ने नभ घनघटा लेक तिरको  ।।
हर्यौ निद्रा मेरो चयन मनको शान्ति सजिलै । 
कहाँ भेट्ने होला मन अधिर भो आज अति नै ।। १ ।।
                                                                                    

म तड्पिन्छु तिम्रो खबर जब मिल्दैन दिनमा । 
डुबेँ क्या हो ज्यादै अतुल गहिरो प्रेम रिणमा ।। 
कठै सोच्दा सोच्दै टिलपिल हुदोरैछ नयन । 
म मात्रै पो हो या विचलित तिमी छौ अब भन ।। २ ।।

अहा अंगालोमा उनिरहुँ अझै लाग्छ कहिले । 
र देख्दा सारीमा बनुबनु म सप्को कि अहिले ।।
जसै झोला भिर्छौ म बनु कि फिता टाँसिन त्यहीँ ।
तिमी हिड्दा तिम्रो छम छम बनु पाउजु कहीँ ।। ३ ।।

तिमी प्रज्ञा आभा  बनिरहु सधैं यैँ वरिपरी । 
तिमी आस्था मेरी ढलमल नहोस् जीवनभरी ।। 
तिमी हौ धर्तीमा प्रणय रसकी चारु सुमना  । 
तिमी नै हौ मेरी मधुर लयकी काव्य रचना ।। ४  ।।  


२०७१ बैशाख , सिन्धुली 




Saturday, January 24, 2015

बितेको जवानी

बितेको जवानी ( उपजाती छन्द )
यो लाज मात्रै किन मान्दछौ हे,
ब्यर्थै तिमी लाज नमान जैले ।
टाढा हुँदै छौ नमानी नमानी,
फर्कन्न कान्छी बितेको जवानी ।१।

संगै घुमेको वन खेतबारी,
कान्ला र बेशी नदी वारिपारी ।
सानो म थेँ थ्यौ तिमी सानिसानी,
फर्कन्न कान्छी बितेको जवानी ।२।



हर्लक्क बढ्दा अझ सुन्दरी भै,
फक्रक्क बेली र चमेली फूल्झै ।
यो बैस राम्रो सुनौलो बिहानी,
फर्कन्न कान्छी बितेको जवानी ।३।
मन्मा लुकेको छ अत्रिप्त प्यास,
छिप्दैन फूल्मा बढेको सुबाश ।
यो ज्यान तिम्रै तिमी मन्की रानी,
फर्कन्न कान्छी बितेको जवानी ।४।
खोलेर मन्का सब तिर्सना ती,
पूरा गरौँ आज हुँदैन भोली ।
के लाज मान्छौ सबै जानिजानी,
फर्कन्न कान्छी बितेको जवानी ।५।
आँखा नशापूर्ण छ ओठ् गुलाबी,
उन्माद छिट्टै भइहाल्छ हाबी ।
त्यो काख प्यारो मजाको सिरानी,
फर्कन्न कान्छी बितेको जवानी ।६।
मन्मा कुनै धुक्चुक राख्न हुन्न,
साँच्चै सिपालु तिमी प्रेम उन्न ।
खोला बगी जान्छ फिर्दैन पानी,
फर्कन्न कान्छी बितेको जवानी ।७।
आँखा जुधाई पर बस्न खोज्दा,
नाना थरिका डर त्रास  सोच्दा ।
आधा अपूरो भयो प्रेम् कहानी,
फर्कन्न कान्छी बितेको जवानी ।८।
आजै त हो जे मन लागि गर्ने,
आउन्न भोली नयाँ रंग भर्ने ।
यो ज्यान हाम्रो हुनेहो खरानी,
फर्कन्न कान्छी बितेको जवानी ।९।

२०७० फाल्गुन १४, सिन्धुली  



Wednesday, January 21, 2015

Dear I Will Not See You There

Though not happy enough, I am better with what I am.
Dreams seldom match with life's actual form.
And,
Imagination usually exceeds reality ~ break-fail thoughts,
Sadly, sometimes,
Thunder strikes on the innocent buds.
Fantasy of one's heart, beyond this cosmos.
An entire size of dreams lost thus,
fret and fuss.
Elegant fairy; quite surroundings; lustful far or near.
When I get up tomorrow ~ Dear I will not see you there ..

Special Thanks :- Kamal Sharma
https://twitter.com/InnocentIdiot_

2070/05/14 Sindhuli 


Friday, April 25, 2014

प्रेम कहानी

BY Arun Gnawali

प्रेम कहानी ( शिखरिणी)
 

कहाँ पोखौँ मैले असफल कथा यो पिरतीको
मलाई दिन् रातै अति जलन पार्ने प्रियसीको
बनाउँला भन्थेँ शरद रितुको प्रेम अमर
तिमी बाटो मोड्यौ रहर बनिगो आज रहर ।१।

थियो कालो लामो चमक भरिलो केश शिरमा
सिधै घायल्  पार्थे नयन म्रिगकाझैँ ति दिनमा
  पागल्  हुन्थेँ  हौ जब जब तिमी चुल्बुल गरी
लगाउँथ्यौ  आँखा तिर परबाटै  घरिघरी

तिमीले हाँस्दामा जगत सबयो उज्वल भयो
तिमीले रुँदामा कुटुकुटु भयो मन् जलन भो
प्रिये मेरो आफ्नो सुख दु: भनेकै सब थियौ
पो साट्थेँ पीडा अब मकन एक्लो गरिदियौ ।३।       

तिमी जून्झैँ लाग्थ्यौ  मन शितल पार्ने गरममा
तिमी धुन्झैँ लाग्थ्यौ अति मधुर बोली बचनमा
तिमी फूल्झैँ लाग्थ्यौ  मगमग भरिन्थ्यौ पवनमा
तिमी मुल्झैँ लाग्थ्यौ बगर सरि यो जीवन महाँ ।४।

कमाउँला मैले अरब अरबौँ  सम्पति  अनी  
बनाउँला अग्लो घर शहरमा भै अति धनी 
बसौँला  दिन्  रातै हरबखत पैसा गनिगनी
सधैं केही केही अपुग रहने भो तरपनी ।५।

 कुनै दिन् भेट् हुँदा अपरिचित जस्तै बनिकन
नहिँडे है प्यारी अझ हृदय पोल्ने गरिकन
कता छौ खै काली हरबखत तिम्रै छु जपमा
परानै हौ मेरो पलपल बहन्छौ रगतमा ।६। 

चखेवाका जोडी जब समिपमा देख्दछु ता
तिनै दिन्को झल्को मनमगजमा फिर्दछ हा
सधैं पार्थ्यौ आँखा पिलपिल  जाँदा अलि पर
भएँ एक्लै भन्थ्यौ फिरफिर छिटो बेर नगर l 
( गराउँथ्यौ  फिर्ने  उहिपल  तिमी लौ   गरी कर ) ।७।

महीना माघै थ्यो समय अति ठन्डा वरपर 
पढाई सक्काई अब फिरुँ भन्दै सब घर
पुगेकाथ्यौँ हामी जब चउरमा त्यो बखतमा
तिमीलाई देखेँ उहिपल बसालेँ मगजमा ।८।

कुरेँ बोल्ने भन्दै बिसदिन कतै भेट् गरिकन
तिमी अन्तै अन्तै हरपल कुर्दै झनझन
बिते धेरै दिन् रात् छटपट भयो हर बखतमा
अहा मौका मिल्यो उहि चउरमा एक् समयमा ।९।

अती काँपे खुट्टा ढुकढुक भयो यो मुटु पनि
कसोरी बोल्ने हो प्रथम पलमा लौ अब भनी  
भनी जे जे होला सहज सँग बोलेँ उसदिन  
बिताउँला भन्दै जनम भरि माया गरिकन ।१०।

दिई यौटा रातो अति चमकिलो फूल अनी
तिमीलाई माया हरसमय गर्नेछु भनी
मनैमा गुम्सेका भनि सब कुरा गद्गद बनी
बिदा माँगे छिट्टै शुभ खबर पाउँ भनी ।११।

कुरेँ यौटा हप्ता समय अति लामो बनिदियो
चिठी पाएँ छिट्टै खबर भनेझैँ शुभ थियो
पुगे मेरा सारा रहरहरु भन्दै अब छिटो
कतै टाढा जाऔँ बसि गफ गरौँला अति मिठो ।१२।


तिमीनै आउँथ्यौ प्रतिदिन सुत्दा सपनिमा
उठे तिम्रै मायाँ  पलपल सताउने बिपनिमा
कती बेला देखौं भनि नयन यी ब्याकुल भए
यसै गर्दागर्दै दिन अनि महीना बितिगए ।। 
यसै गर्दागर्दै कति दिन हप्ता बितिगए १३l )

थिए डाँडा पाखा सकल हरिया भैकन सफा
ता ठन्डा तातो खुशि फिरि गए जीवहरुका
बिते गर्मी बर्षा शरदरितुको आगमन भो
यता धेरै लामो समयपछि हाम्रो मिलन भो ।१४।

कतै टाढा पुग्यौँ घर शहर छाडीकन दुवै  
(पुग्यौँ ज्यादै टाढा घर शहर छाडीकन दुवै)
छुँदै एक् अर्काका करकमल रोमान्चित हुँदै
चखेवा लाम्पुच्छ्रे मयुर पनि जोडी बनिकन
डुलेका देखिन्थे बहुत खुशि लाग्थ्यो मनमन ।l १५ ll

निकै राम्री जून् झैँ अझनयनमा गाजलु भरी
हरीयो कुर्तामा सजिइकन हाँस्दै घरिघरी
कुरा गर्दागर्दै जब चुनरि तान्थ्यौ तलतल
मलाई त्यो लाग्थ्यो जनम भरिकै सुन्दर पल ।l १६ ll    


तिमी जैले हेर्थ्यौ भुइँ तिर लजाई अलिकता
निकै थोरै बोल्थ्यौ उसपल नमानी सहजता  
दुई मान्छे यौटै मन मुटु भएथ्यो उसघडी  
नहोस् लाग्थ्यो राती बरु दिन बनोस यै अलिबढी ।l १७ ll


सधैं देख्दा लाग्थ्यो चिरिबिरि गरेकी चरि तिमी
कि ता स्वर्गै छाडीकन तल झरेकी परि तिमी
नझिम्काई आँखा गगनतल देखी सुर पनि
तिमीमै हेर्दा हुन् हरपल सबै पागल बनी ।l १८ ll 

निकै बढ्यो पैलो भ्रमणपछि माया दिनदिन
हुनै पर्थ्यो हाम्रो हरकिसिमले बात् छिनछिन
हराएका हुन्थ्यौँ मधुर सपनामा थरिथरी
सधैं राती रातीतक बसि मिठा बात् गरिगरी ।l १९ ll  

खनौँला खेत् बारी मिलिजुलि दुबैले दिनभरी
बसौँला रातीमा अतिमधुर मीठा गफ गरी
मकैको आटोमा दुधदहि घरैको अलिकति
मिलाई खाऊँला खुसिसित रहौँला हरघडि ।l २० ll     

मजाको चौपारी अनि समिपमा मन्दिर थियो
जहाँ यौटा राधा अनि किसनको तस्बिर थियो
गरुँ लाग्थ्यो माया युगयुग हजारौंँ युग भरी
गरेका थे राधा अनि किसन ले प्रेम जसरी ।l २१ ll


२०७१ बैशा