तिमी (शार्दुलवीक्रीडित)
मैले वर्णन गर्न सक्दिन तिमी छौ चन्द्रमा झैँ भनी
रातो फूल गुलाबको भनुभने काँडा त्यहाँ हुन्छ नि ।
आँखा सागर रत्न हैन न हिरा आँखा सबैसङ्ग छ
तिम्रै मात्र विशेष लाग्छ किन हो हेरेर लोभिन्छु म ।।
तिम्रो वक्ष हिमाल हैन जल झैँ मुस्कान बग्दैन है ।
तिम्रो काख म स्वर्ग भन्दिन खुबै आनन्द पाए पनि
तिम्रो साथ रहोस् सधै सँगसँगै छाया समानै बनी ।।
राम्री छौ हर अंग सुन्दर अहा लाग्दैन तै अप्सरा
बोली लाग्छ मधूर किन्तु नभनौ माधूर्य क्वैली चरा ।
केटी मानिस हौ प्रफुल्ल वयमा राम्री असाध्यै तर
झर्किँदा असिनासरी गडगडी दिक्दार त्यो कर्कर ।।
